ေဗဒါပန္းျပီ

မျပီးခင္ ဘယ္ပြဲၾကိဳက္ခင္မွ် မျမင္ေအာင္ ကားလိပ္ကို ခ်ထားေစ။

ထိုသို႔ ဆက္တင္ ဆင္ေနစဥ္အေတာအတြင္း မတိမ္းမေစာင္း ဗိန္းေဗာင္းေလးကိုလည္း တီးထားေစ။

ေနာက္ခံပန္းခ်ီကားၾကီးထဲ ျမစ္ေတြ၊ ေခ်ာင္းေတြ ေကာေကာ၊ မေကာေကာ ပါပါေစ။

ဇာတ္လမ္းကို လြမ္းေမာေအာင္ ေတာေတြ၊ ေတာင္ေတြလည္း ပဲ့ပဲ့၊ ရြဲ႕ရြဲ႕ ပါေနပါေစ။

ၾကမ္းတမ္းတဲ့ လမ္းကေလးလည္း အဲဒီေနာက္ခံရႈခင္းထဲ ပါပါေစ။

ၾကမ္းမွန္းသိေအာင္ ဇာတ္စင္ေပၚမွာလည္း လုပ္ခလုတ္ကန္သင္းေတြ ခ်ထားေစ။

ရာသီဥတုကိုလည္း ကူးေျပာင္းစလို႔ ခံစားရေအာင္ မီး မမွိန္မလင္း ထြန္းထားေစ။

ေလေတြျပင္းေနေၾကာင္းသိေအာင္လည္း ရာသီဥတုမကူရင္ ပန္ကာေတြ  ဖြင့္ထားေစ။

ဇာတ္ခံုတစ္ခုလံုးေပၚ လမ္းေဘးက သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြေကာက္ျပီး ၂ ေတာင္း ၃ ေတာင္းေလာက္ ၾကဲထားေစ။

ေဘးနားမွာ လူေတြအမ်ားၾကီးရွိေနတယ္လို႔ ထင္ရေအာင္လည္း ဓါတ္စက္နဲ႔ ေအာ္သံေတြ အမ်ားၾကီးကို ဖြင့္ထားေစ။

အားလံုး ျပီးစီးေတာ့မွ ကားလိပ္ကို အလ်င္စလို ဆြဲမ၊ မင္းသမီးေလးကို ဝင္လာပါေစ။

ရွိန္ဝါ

၁၂။၄။၂၀၁၄