ရွိန္ဝါ

ကၽြန္ေတာ္ ဒီ blog ေလးကို ေထာင္ရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ -----
ရွင္းပါတယ္။ က်ေနာ့္စာေတြ လူမ်ားမ်ားဖတ္ေစခ်င္လို႔။ တစ္ေနရာတည္းမွာ စုစည္းထားခ်င္လို႔။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ မဂၢဇင္းေတြကို စာမူမပို႔ခ်င္လို႔။

Wednesday, May 6, 2015

အဂၤါလို႔ ေခၚၾကတဲ့ေန႔က မေသေအာင္ တစ္ေယာက္တည္း စကားေျပာ

ခလုပ္ပိတ္လိုက္ရင္ ပန္ကာဟာ ေနာက္ျပန္ျပန္လည္မွာ။
အေမ ငါ့ကို ေမြးကတည္း
က ငါ့အသက္ကသံုးဆယ္။
ပင္လယ္ၾကီးထဲ တကိုယ္
တည္းေဖာင္ငယ္ေလးထိပ္က အဝတ္ျဖဴေလး တဖ်ပ္
ဖ်ပ္။
လဲေနသူေရသန္႔ဗူးအား ထူေပးပါ။ အမိႈက္
ပံုးထဲေရာက္ေနလည္း ေရသန္႔ဗူးက ေရသန္႔ဗူးပဲ။
ည၊ ည ကားသံေတြ တဂ်ဳန္း
ဂ်န္းႏႈိးတိုင္းလည္း ငါတို႔က ထထလိင္ဆက္ဆံလို႔မျဖစ္။
သစ္ခြပန္းေလးေတြ ညိွဳး
သြားရင္ သစ္
ခြပန္းေလးေတြကိုပဲ
အျပစ္တင္တတ္ဖို႔ ငါတို႔ အမ်ားၾကီးေလ့
က်င့္ရဦးမယ္။ အရြတ္ဆို
တာ စားျမိန္ဖြယ္ရာ ငါ့နာမည္ ငါျပန္ၾကားရတဲ့ အရသာ။
ေလးနက္မႈကို ေပါ့
ပါးသြားေစဖို႔ အုတ္ဂူေပၚတက္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္တယ္။ စိတ္
ျမင္ကြင္း
ကိုပိတ္ေနရင္ ဒီပန္းခ်ီကားကို လံုးေခ်ပစ္လိုက္။
အမိႈက္အျဖစ္ ထု
ထည္ၾကြလာေတာ့လည္း ငါ့မွာ ႏွေျမာရ။
ရန္စႏွစ္စကို ေရထဲခ် ေရွာ့ခ္ရိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စကားလံုးဗိုက္သားေဖြးေဖြးေတြ
ဘြားကနဲ ေပၚလာတဲ့ ေရမ်က္ႏွာျပင္။
အရွိန္ျပင္းျပင္းေမာင္းေနတဲ့ ပါ
တီထဲ ငါဟာ လမ္းလယ္ကၽြန္းလို ငုတ္တုပ္။
ေျမြကိုက္ျပီေဟ့
လို႔ စကပ္တိုေလးကို လွမ္းေအာ္ေျပာလိုက္တယ္။
မ်က္လံုးေရွ႕ ျဖတ္ေျပးသြားတဲ့ အတိတ္ဓါတ္
ပံုမ်ား
ေထာင္
ေသာင္း
သိန္း
သန္း။

ရွိန္ဝါ
၅။၅။၂၀၁၅

ပန္ကာမ်ားတြင္ ေသြးျပန္ေၾကာမ်ားမရွိေၾကာင္း ေဘာလံုးအား အျပင္းဆံုးငံုျပနိုင္သည္။

အေရာင္မဲ့ အစိမ္းေရာင္စိတ္ကူးမ်ား ေဒါသတၾကီး အိပ္စက္ေနၾကသည္။
 (Noam Chomsky, Syntactic Structures, 1957)

မိန္းမရဲ႕ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို ယူဝတ္လိုက္တယ္ ပန္းပြင့္ပံု။
ျပီးမွ တဖက္ခန္းက ေလတိုးသံကို ေခ်ာင္းျပီး ဓါတ္ပံုရိုက္တယ္။
အိမ္သာနံရံက စာအတိုင္း အလြတ္မရတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္တခုကို ေရရြတ္တယ္။

အိပ္မက္ထဲမွာ ပ်င္းဖို႔ ေကာင္းလြန္းလို႔ အေမာခံျပီး အိပ္ရာနိုး
လိုက္တယ္။ လွ်ာဟာ အျပင္ထြက္ထြက္လည္ျပီး
အထဲျပန္ဝင္လို႔ရေအာင္ အရသာရွာရင္း ရႈပ္ေနတယ္။
ၾကည့္မွန္ထဲကို အၾကည့္

တခ်က္ျပဴျပီး လမ္းကို လွမ္းဆဲလိုက္တယ္။ မသယ္နိုင္ေတာ့ဘူး
မသယ္နိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုျပီး အရူးဟာ လမ္းတေလ်ာက္လံုး ေလးနက္
သြားေလရဲ႕။ အဘိဓါန္ကို ကိုယ္လံုးတီးခၽြတ္ျပီးတဲ့ေနာက္။
ေၾကာက္လြန္းလို႔ ေလ်ာင္း/ထိုင္ကို ရပ္/သြားေျပာင္းရတယ္။
မ်က္လံုးထဲက အနာကို ခဏခဏ ျပန္ျပန္စိုက္ၾကည့္ရတယ္။

မယ့္ကိုယ္စား ဘယ္ႏွင္းဆီမွ ဆိုလိုရင္း မေမႊးျမခဲ့ဘူး။
သံဇကာဆိုတာ ေပ်ာ္စရာအကြက္ေတြ ေရႊ႕ပစ္ဖို႔။ ျခံဳႏြယ္ေတြဟာ
အဲဒီမိုးကုပ္စက္ဝိုင္းေပၚတက္ျပီးရင္ ပတ္လိမ္ေခြေခါက္လို႔။ ငါးမရလို႔
ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကို သြားၾကားထိုးတံအျဖစ္ အသံုးခ်လိုက္တယ္။ ငါးေတြဟာ
ငွက္ေတြလို က်လိက်လိ ကြိက်ိကြက် မတတ္ၾကဘူး။
ခုန္ထြက္ပစ္လိုက္ဖို႔။

ရွိန္ဝါ  
4 April 2015; 12:00 AM