အျမင့္ဆံုးအေဆာက္အဦေပၚ ငါတက္တယ္။
အေပၚကေန စီးၾကည့္တဲ့အခါ
ငါကလြဲ အားလံုးဟာ ဖြဲ၊ ဆန္ကြဲလို ေသးငယ္
ေအာက္ေျခမွာ ဆူညံေနေပမယ့္ ငါ တလံုးမွနားမလည္
ငါၾကားရတယ္ဆိုေတာ့
အေပၚမွာ ဆူေနတာလည္းျဖစ္နိုင္တယ္
ငါ လွမ္းေအာ္ရင္လည္း သူတို႔နားလည္မွာမဟုတ္
အေပၚေရာက္ရင္ လုပ္စရာတခုခုရွိလာေရာလား
တကယ္ေတာ့ မေသခ်ာမွန္းသိၾကတာပဲ
ငါ ျပန္ဆင္းလာတယ္
ေလွကားတခုျပီးတခု ကူးျဖတ္တယ္
ေရစိုသြားတဲ့ ေျခေထာက္ေတြကို
ပါလာတဲ့ စာအုပ္ေတြနဲ႔သုတ္ပစ္တယ္
ေလွကားေထာင့္ကမွန္ေတြမွာ ေပၚေနတဲ့ပံုကို
ငါ့ပံုလို႔ ထင္ထားတာ
ငါ့ပံုမဟုတ္ဘူးလား
ငါက ေလွကားကို ေနာက္ျပန္ဆင္းလာတာ
အဲဒီေတာ့
ငါ အေပၚကို ျပန္တတ္ေနတာလည္းပဲ ျဖစ္နိုင္တယ္။
ရွိန္ဝါ
၂၀၁၆ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၂
No comments:
Post a Comment