ပန္ကာမ်ားတြင္ ေသြးျပန္ေၾကာမ်ားမရွိေၾကာင္း ေဘာလံုးအား အျပင္းဆံုးငံုျပနိုင္သည္။

အေရာင္မဲ့ အစိမ္းေရာင္စိတ္ကူးမ်ား ေဒါသတၾကီး အိပ္စက္ေနၾကသည္။

 (Noam Chomsky, Syntactic Structures, 1957)

မိန္းမရဲ႕ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို ယူဝတ္လိုက္တယ္ ပန္းပြင့္ပံု။

ျပီးမွ တဖက္ခန္းက ေလတိုးသံကို ေခ်ာင္းျပီး ဓါတ္ပံုရိုက္တယ္။

အိမ္သာနံရံက စာအတိုင္း အလြတ္မရတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္တခုကို ေရရြတ္တယ္။

အိပ္မက္ထဲမွာ ပ်င္းဖို႔ ေကာင္းလြန္းလို႔ အေမာခံျပီး အိပ္ရာနိုး

လိုက္တယ္။ လွ်ာဟာ အျပင္ထြက္ထြက္လည္ျပီး

အထဲျပန္ဝင္လို႔ရေအာင္ အရသာရွာရင္း ရႈပ္ေနတယ္။

ၾကည့္မွန္ထဲကို အၾကည့္

တခ်က္ျပဴျပီး လမ္းကို လွမ္းဆဲလိုက္တယ္။ မသယ္နိုင္ေတာ့ဘူး

မသယ္နိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုျပီး အရူးဟာ လမ္းတေလ်ာက္လံုး ေလးနက္

သြားေလရဲ႕။ အဘိဓါန္ကို ကိုယ္လံုးတီးခၽြတ္ျပီးတဲ့ေနာက္။

ေၾကာက္လြန္းလို႔ ေလ်ာင္း/ထိုင္ကို ရပ္/သြားေျပာင္းရတယ္။

မ်က္လံုးထဲက အနာကို ခဏခဏ ျပန္ျပန္စိုက္ၾကည့္ရတယ္။

မယ့္ကိုယ္စား ဘယ္ႏွင္းဆီမွ ဆိုလိုရင္း မေမႊးျမခဲ့ဘူး။

သံဇကာဆိုတာ ေပ်ာ္စရာအကြက္ေတြ ေရႊ႕ပစ္ဖို႔။ ျခံဳႏြယ္ေတြဟာ

အဲဒီမိုးကုပ္စက္ဝိုင္းေပၚတက္ျပီးရင္ ပတ္လိမ္ေခြေခါက္လို႔။ ငါးမရလို႔

ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကို သြားၾကားထိုးတံအျဖစ္ အသံုးခ်လိုက္တယ္။ ငါးေတြဟာ

ငွက္ေတြလို က်လိက်လိ ကြိက်ိကြက် မတတ္ၾကဘူး။

ခုန္ထြက္ပစ္လိုက္ဖို႔။

ရွိန္ဝါ  

4 April 2015; 12:00 AM